ਛਿੰਦਾ ਧਾਲੀਵਾਲ ਕੁਰਾਈ ਵਾਲਾ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਤਰਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਸਟੇਟਸ ਦੇਖਣ ਲਈ ਮੈਂ ਫੇਸਬੁੱਕ ਖੋਲੀ, ਅੱਜ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਸਟੇਟਸ ਵਿੱਚ ਬਾਪੂ ਦੀ ਕੀਤੀ ਦਸਾ ਨੂਹਾਂ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਹਰ ਰੋਜ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦਾ ਸਟੇਟਸ ਦੇਖਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਹਰ ਸਟੇਟਸ ਵਿੱਚ ਬਜ਼ੁਰਗ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਰਵਣ ਪੁੱਤ ਹੈਗੇ ਨੇ, ਮੈਂ ਉਸ ਇਨਸਾਨ ਵੱਲ ਅਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨਵਾ ਸਟੇਟਸ ਬਾਪੂ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦੀ ਗੱਲ, ਬਾਪੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦੀ ਗੱਲ। ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਜਾ ਕੇ ਪੈਰਾ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਵਾ। ਕਿਉਕਿ ਅਜਿਹੇ ਪੁੱਤਰ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ੀਬ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲੱਭਾ, ਇਹ ਗੱਲ ਮੈਂ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਸਾਡੇ ਕਲਰਕ ਕੋਲ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਐਡਰੈੱਸ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪਤਾ ਕਰ ਦੇਵਾਂਗਾ। ਉਸ ਨੇ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਵੇ ਮਸੈਜ਼ਰ ਤੇ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜ ਕੇ ਐਡਰੈੱਸ ਮਗਵਾ ਦਿੱਤਾ, ਮੈਂ ਬਸ ਫੜੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਬਸ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਘਰ ਪੁੱਛਿਆ ਤੇ ਛੱਪੜ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੇ ਉਹਨਾ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਹਾੜ ਦਾ ਮਹੀਨੇ ਕਹਿਰ ਦੀ ਗਰਮੀ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਦੋ ਵੱਜੇ ਸਨ, ਮੈਂ ਵਾਜਾਂ ਮਾਰੀਆਂ ਪਰ ਕੋਈ ਨਾ ਬੋਲਿਆਂ ਫਿਰ ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਨਿਗਾਹ ਕੋਠੀ ਦੇ ਪਿਛਵਾੜੇ ਪੁਰਾਣੇ ਜਹੇ ਕਮਰਿਆ ਵਿੱਚ ਪਏ ਇੱਕ ਬਜ਼ੁਰਗ ਤੇ ਪਈ, ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਚਲੋ ਨੋਕਰ ਨੂੰ ਪੁਛਦੇ ਆ, ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਿਆ ਬਜ਼ੁਰਗ ਮੈਲਾ ਜਹੇ ਕੱਪੜੇ ਕੋਲ ਪੁਰਾਣਾ ਜਾ ਪਾਣੀ ਵਾਲਾ ਘੜਾ ਉਪਰੋਂ ਟੁੱਟੀ ਜਹੀ ਪਲੇਟ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆਂ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਉਪਰ ਇੱਕ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਪਿਆ ਸੀ, ਬਜ਼ੁਰਗ ਗਿਲਾਸ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਹੱਥ ਨਹੀ ਪਹੁੰਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਭਰ ਕੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲਾਇਆ ਈ ਸੀ ਕਿ ਪਿਛੋਂ ਅਵਾਜ਼ ਆਈ “ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ” ਮੈਂ ਇੱਕਦਮ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹੀ ਸ਼ਖਸ ਮੇਰੇ ਪਿਛੇ ਖੜਾ ਸੀ ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮਿਲਣ ਆਇਆਂ ਸੀ, ਕਹਿੰਦਾ ਪਾਣੀ ਕਿਉ ਪਿਆ ਰਹੇ ਹੋ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਸ ਲੱਗੀ ਸੀ, ਕਹਿੰਦਾ ” ਨਹੀ ਪਿਆਉਣਾ ਪਾਣੀ” ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ “ਕਿਉ”, ਕਹਿੰਦਾ ਜੇ ਜਿਆਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਲਵੇ ਤਾ ਇਸ ਦਾ ਡਾਇਪਰ ਜਲਦੀ ਬਦਲਣਾ ਪੈਦਾ। ਮੈਂ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਆਕਾਲ ਬਲਾਈ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ‘ ਮੈਂ ਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਈ ਮਿਲਣ ਵਾਸਤੇ ਆਇਆ ਸੀ, ‘ ਮੈਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰੀਆਂ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਕੋਈ ਬੋਲਿਆਂ ਨਹੀ, ਮੈਂ ਸੋਚਿਆਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨੋਕਰ ਤੋਂ ਈ ਪੁਛ ਲੈਣਾ, ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਮੈਂ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ, ਉਹ ਸ਼ਖ਼ਸ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਇਹ ਨੋਕਰ ਨਹੀ ਸਾਡਾ ਬੁੜਾ ਏ, ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ ਬੁੜਾ.. ਮੈ ਸਮਝਿਆ ਨਹੀ ਕੀ ਮੱਤਲਬ ਉਹ ਕਹਿਦਾ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਏ,। ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠੋਂ ਜ਼ਮੀਨ ਖਿਸਕ ਗਈ ਕੀ ਇਹ ਉਹੀ ਇਨਸਾਨ ਆ, ਜੋ ਫੇਸਬੁੱਕ ਤੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦੀ ਸੇਵਾ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾ ਕਰਿਆਂ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ” ਐਨੀ ਗਰਮੀ ਦੇ ਵਿਚ ਤੁਸੀ ਏ ਸੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਹੋ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਸੜਨ ਵਾਸਤੇ ਇਥੇ ਕਿਉ ਬਠਾ ਰੱਖਿਆਂ, ਕਹਿਦਾ ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਪਹਿਲਾ ਤਾ ਬਾਪੂ ਵੀ ਕੋਠੀ ਵਿੱਚ ਈ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਬਾਪੂ ਦਾ ਪਿਸ਼ਾਬ ਵਿਚ ਨਿਕਲ ਜਾਦਾ ਏ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰੀ ਕੋਠੀ ਵਿਚੋਂ ਮੁਸ਼ਕ ਆਉਣ ਲੱਗ ਜਾਦਾ ਏ, ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਫੇਸਬੁੱਕ ਤੇ ਸਟੇਟਸ ਤੁਸੀ ਇਉ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਰਵਣ ਪੁੱਤ ਕੋਈ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਜਨਮ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਸਕੇਂ ਪਿਉ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਸੰਭਾਲ ਨਹੀ ਸਕਦੇ, ਜਿਸ ਤਰਾ ਦਾ ਵਿਹਾਰ ਤੂੰ ਸਕੇ ਪਿਉ ਨਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਏ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਾ ਕੋਈ ਸੱਤ ਬੇਗਾਨਿਆਂ ਨਾਲ ਵੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ, ਉਸ ਸ਼ਖਸ ਨੇ ਨੀਵੀ ਪਾ ਲਈ ਇਉ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਧਰਤੀ ਵੇਹਲ ਨਾ ਦੇ ਰਹੀ ਹੋਵੇ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਦੇ ਬਚਪਨ ਦੇ ਦਿਨ ਵੀ ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ ਦੇਖ ਲਿਆਂ ਕਰ ਜਦੋਂ ਬਿਸਤਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਾਂ ਬਾਪ ਨਾਲ ਪਿਆ ਵਿੱਚ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਿਆਂ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਕਦੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੇ ਕਿਹਾਂ ਸੀ ਕਿ ਮੁਸ਼ਕ ਆਉਦਾ ਏ, ਆਪ ਗਿਲੀ ਥਾ ਤੇ ਪਏ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਸੁੱਕੀ ਥਾ ਤੇ ਪਾਇਆ। ਆਪ ਭੁਖਿਆਂ ਰਹਿ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਚੂਰੀ ਕੁੱਟ ਕੇ ਦਿਤੀ ਅਤੇ……. ਮੈਂ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਸ਼ਖਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਦਿਤਾ ਕਹਿੰਦਾ ” ਬਸ ਕਰੋ ਹੋਰ ਨਾ ਬੋਲਿਉ ” ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਪੈਰਾ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਿਆ, ਮੈਂ ਮੋਢਿਆ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ, ਮੈਂ ਖੜਾ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਉਹ ਸ਼ਖ਼ਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਆਦਰ ਸਹਿਤ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਕੋਠੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆਂ |
