
ਗਗਨਦੀਪ ਧਾਲੀਵਾਲ, ਝਲੂਰ (ਬਰਨਾਲਾ)
ਨਗ ਕਿੱਥੋਂ ਮੇਚ ਆਵੇ ਸਾਡੀ ਮੁੰਦਰੀ ਦਾ ,
ਜਿਸਦੇ ਗਲ ਹੀਰਿਆਂ ਦੇ ਹਾਰ ਹੋਵਣ ।
ਸੱਜਣ ਫਰਕ ਕੀ ਏ ਆਪਣੇ ਤੇ ਬੇਗਾਨੇ ਦਾ ,
ਜਿਸਦੇ ਯਾਰਾਨੇ ਗੈਰਾਂ ਨਾਲ ਹੋਵਣ ।
ਮਾਰ ਲੈਂਦਾ ਏ ਜੱਗ ਨਾਲ ਤਾਅਨਿਆਂ ਦੇ ,
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੱਜਣ ਦਿਲ ਦੇ ਚਲਾਕ ਹੋਵਣ ।
ਲਹੂ ਨਾਲ ਸਿੰਜਿਆ ਹੋਵੇ ਜਿੰਨਾਂ ਖੁਆਬਾਂ ਨੂੰ,
ਉਹ ਕੀ ਜਾਣਨ ਜੋ ਬੇਪਰਵਾਹ ਹੋਵਣ ।
ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ ਜਿਸਨੇ ਹਰ ਸਾਹ ਗਿਰਵੀ ,
ਸੱਜਣ ਮਾਰ ਸੀਨੇ ਖੰਜਰ ਬੇਈਮਾਨ ਹੋਵਣ ।
ਪੁੱਤਾਂ ਵਾਂਗ ਪਾਲਿਆ ਏ ਦਿਲ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ,
ਸੱਜਣ ਕੌੜੇ ਬੋਲਾਂ ਨਾਲ ਫੱਟ ਧੋਵਣ ।
ਧਾਲੀਵਾਲ ਜੋ ਕਰੇ ਵਾਅਦੇ ਪੂਰੇ ,
ਉਹੀ ਸੱਜਣ ਨਾਲ ਸ਼ੋਭਣ ।
ਦੇਖ ਲਿਆ ਅਜਮਾ ਕੇ ਸੱਜਣਾ ਨੂੰ ,
ਗਗਨ ਕੋਈ-ਕੋਈ ਨਾਲ ਰੋਵਣ ।