ਸਮੇਂ ਦਾ ਹਾਣੀ ਹੁਣ ਦਿਮਾਗ਼ ਕਰੀਏ।

ਮੇਰੇ ਘਰ ‘ਚ ਜਦੋਂ ਸੀ ਧੀਅ ਜੰਮੀ,
ਨਵੀਂ ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੋਅ ਆਈ ।

ਬੂਹੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਖੋਲ੍ਹ ਓਹਨੇ,
ਉਦਾਸੀ ਦੇ ਦਰ ਸਦਾ ਲਈ ਢੋਹ ਆਈ।

ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਜਦ ਸਾਕ ਸਨੇਹੀਆਂ ਨੂੰ,
ਦੇਖਣ ਸੱਜਣ ਮਿੱਤਰ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆਏ।

ਜਿਹੋ ਜਿਹੀ ਏ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸੋਚ ਵੀਰੋ,
ਮੁਖਾਰਬਿੰਦ ‘ਚੋਂ ਬਚਨ ਉਚਾਰ ਆਏ।

ਕਾਲਜੇ ਲਾਇਆ ਕਈਆਂ ਨੇ ਮੋਹ ਕੀਤਾ,
ਦਿੱਤੀਆਂ ਦਿਲ ‘ਚੋਂ ਆਣ ਵਧਾਈਆਂ ਸੀ।

ਹਨੇਰੀ ਆ ਗਈ ਮੀਂਹ ਵੀ ਆ ਜਊ,
ਗੱਲਾਂ ਇਹ ਵੀ ਆਖ ਸੁਣਾਈਆਂ ਸੀ।

ਧੀਅ-ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫ਼ਰਕ ਪਾ ਕੇ,
ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਸ਼ੋਅ ਆਪਾਂ?

ਕੁੜੀਮਾਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ,
ਦਾਗ਼ ਦਿੰਦੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਧੋਅ ਆਪਾਂ?

ਇੱਕੀਵੀਂ ਸਦੀ ਰਹੀ ਏ ਚੱਲ ‘ਹੋਠੀ’,
ਸਮੇਂ ਦਾ ਹਾਣੀ ਹੁਣ ਦਿਮਾਗ਼ ਕਰੀਏ।

“ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ” ਦੀ ਪਾਵਨ ਧਰਤੀ ਨੂੰ,
ਗੰਧਲੀ ਸੋਚ ਤੋਂ ਅੱਜ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰੀਏ।

‘ਹੋਠੀ ਬੱਲਾਂ ਵਾਲਾ’
0039 324 8182547