ਅਜੇ ਤਾਂ ਵਾਟਾਂ , ਲੰਬੀਆਂ ਨੇ ।
ਬੰਦੇ ਤੋਂ, ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ।।
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਖ਼ੰਜਰ ,ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ।
ਬਾਹਰੋਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ,ਭਗਵਾਨ ਦੀਆਂ |
ਕੁਦਰਤ ਕੋਲ,ਸ਼ਕਾਇਤਾਂ ਲਾਈਆਂ
ਜਾਨਵਰਾਂ ਅਤੇ , ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਨੇ ।
ਕਿਧਰੇ ਬੱਚੀਆਂ ,ਮਾਰ ਮੁਕਾਈਂਆਂ
ਇੱਜਤਾਂ ਲੁੱਟ ,ਦਰਿੰਦਿਆਂ ਨੇ।
ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ , ਸਿਰ ਝੁੱਕ ਜਾਂਦੇ
ਸੁਣ ਕਰਤੂਤਾਂ, ਹੈਵਾਨ ਦੀਆਂ
ਅਜੇ ਤਾਂ ਵਾਟਾਂ …
ਬੰਦੇ ਤੋਂ ….
ਜਾਤਾਂ ਪਾਤਾਂ , ਭਰਮ ਭੁਲੇਖੇ
ਅਜੇ ਨਾ ਮੁਕੇ , ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ
ਪੀਰ ਪੈਗ਼ੰਬਰ, ਰਿਸ਼ੀ ਮੁਨੀ ਵੀ
ਸਮਝਾਉਦੇ ,ਤੁਰ ਗਏ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ
ਘੱਟ ਅਮਲ,ਬੱਸ ਬਹੁੱਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ,
ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਫ਼ਰਮਾਨ ਦੀਆਂ,
ਅਜੇ ਤਾਂ ਵਾਟਾਂ ਲੰਬੀਆਂ ਨੇ ,
ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ।।
ਚਿੱਟਾ ਪੀਕੇ , ਮਾਵਾ ਖਾ ਕੇ
ਕਈ ਖੁਰ ਗਏ , ਕਈ ਤੁਰ ਜਾਣੇ ।
ਮੌਤ ਦਲਾਲੀ ,ਕਰ ਧੰਨ ਕਮਾਏ
ਨਹੀਂ ਬਚਣੇ ਸਭ ਰੁੜ ਜਾਣੇ ।
ਪੈਸਾ , ਕੁਰਸੀ , ਇੱਜਤ , ਜ਼ਮੀਨਾਂ
ਰੁਲਣ ਔਲਾਦਾ ,ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀਆਂ ।
ਅਜੇ ਤਾਂ ਵਾਟਾਂ, ਲੰਬੀਆਂ ਨੇ ।
ਬੰਦੇ ਤੋਂ , ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ।।
ਕਾਲ ਕਰੋਨਾ ਤੇ, ਤਪਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ
ਕਈ ਕਾਮੇ ਰਾਹਾਂ , ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗਏ,
ਹੁਕਮਰਾਨਾਂ ਨੇ , ਬਿੱਲ ਲਿਆਂਦੇ
ਅੰਨਦਾਤਾ ਵੀ,ਧਰਨੇ ਤੇ ਬਹਿ ਗਏ,
ਭੁੱਲ ਬੈਠਾ ਇਹ , ਹਾਕਮ ਗੱਲਾਂ
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਅਹਿਸਾਨ ਦੀਆਂ
ਅਜੇ ਤਾਂ ਵਾਟਾਂ ਲੰਬੀਆਂ ਨੇ ।
ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ।।
“ਧਨੀਪਿੰਡ ਵੀ ” ਬਣ ਜਾ ਹੁਣ ਬੰਦਾ
ਇਥੇ ਸਦਾ , ਕਿਸੇ ਨਾਂ ਰਹਿਣਾ,
“ਅਸ਼ੋਕੀ” ਰੱਖ ਤਿਆਰੀ ਆਪਣੀ
ਇਥੋ ਕਦੀ ਵੀ ,ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ।
ਮਿਹਨਤ ,ਨੇਕੀ ,ਪੁੰਨ ,ਕਮਾਈ
“ਬਸ”ਕਦਰਾਂ, ਇਸ ਸਮਾਨ ਦੀਆਂ
ਅਜੇ ਤਾਂ ਵਾਟਾਂ ਲੰਬੀਆਂ ਨੇ..
ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ …
ਗੀਤਕਾਰ “ਅਸ਼ੋਕੀ ਧਨੀਪਿੰਡ”
