ਰਜਨੀ ਵਾਲੀਆ

ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਫੰਦਾ ਫਾਂਸੀ ਦਾ ਗਲ ਪਾ ਕੇ,
ਆਪਣਾ ਵਤਨ ਬਚਾਉਦੇ ਨੇਂ |
ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਖੁਦ ਰਹਿੰਦੇ ਨਹੀਂ ਓ ਪਹਿਰਿਆਂ ਤੇ,
ਜਿੰਦ ਦੇਂਦੇ ਚਾੜ ਕਟਹਿਰਿਆਂ ਤੇ,
ਮਰਨ ਮਿਟਣ ਦਾ ਦੀਪਕ ਆਪਣੇਂ,
ਧੁਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਗਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਜਿੰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਹਾਂ ਅੱਜ ਆਜਾਦ ਅਸੀਂ,
ਜਿੰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਹਾਂ ਹੋਏ ਆਬਾਦ ਅਸੀਂ,
ਯਾਦ ਨਈਂ ਰੱਖਦੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ,
ਖੁਦ ਨੂੰ ਹੀ ਵਡਿਆਉਂਦੇ ਹਾਂ |
ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਉਹ ਮੌਤ ਨੂੰ ਸਦਾ ਮਜਾਕ ਕਰਨ,
ਅੱਗੇ ਹੋ-ਹੋ ਕੇ ਓ ਤਾਂ ਹੀ ਮਰਨ,
ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਨਈਂ ਓ ਜਿਗਰੇ,
ਸਭ ਮਰਨੋਂ ਤਾਂ ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਇੱਕ ਕਹਿ ਜਾਂਦਾ,ਦੂਜਾ ਖਹਿ ਜਾਂਦਾ,
ਇੱਕ ਰਾਹ ਦੱਸੇ, ਦੂਜਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ,
ਜੋ ਵੱਡੇ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨਾ,
ਖੁਦ ਨੂੰ ਖੁਦੀ ਘਟਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਨੀ ਜੋ ਮੌਤ ਨਾ ਲਾਵਾਂ ਲੈਂਦੇ ਨੇਂ,
ਓ ਦਿਲ ਦੇ ਤਖਤਾਂ ਤੇ ਬਹਿੰਦੇ ਨੇਂ,
ਜਿੰਨਾਂ ਵੈਰੀ ਅਜਮਾਉਣੇ ਹੋਵਣ,
ਉਹ ਖੁਦ ਨੂੰ ਕਦ ਅਜਮਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਦੇਸ਼ ਲਈ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਕਰ ਗਏ ਨੇਂ,
ਪਾ ਕੇ ਰੱਸਾ ਗਲੇ ਵਿੱਚ ਓ ਮਰ ਗਏ ਨੇਂ,
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਜਨੀ ਦਾ ਸਲਿਊਟ ਹੈ,
ਉਹ ਸਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |
ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੇਂ |